Na al hun jaren apart te hebben gezeten, deed Keith, Mikey, Ronan, Shane en Stephen zich realiseren hoe speciaal en uniek de band tussen hen is, en geen van hen wilde dat hun laatste live date weer het einde van Boyzone zou betekenen. In plaats daarvan brengen ze hun Greatest Hits-album uit, Back Again: No Matter What, compleet met drie nieuwe nummers. Samen laten de nieuwe nummers zien dat Boyzone een band van de toekomst is, opgefrist, nieuw leven ingeblazen en net zo gepassioneerd over samenwerken als ze ooit zijn geweest. Review Toen Boyzone voor het eerst over ging, moest er een beslissing worden genomen. Het was Boyzone of Take That. Van beide houden was de ultieme zonde in het leven van een tienermeisje, en als je dwaas genoeg was om de Boyzone-optie te kiezen, was je niet echt de moeite waard om mee om te gaan. Nu ze een stukje van TT's comeback-taart willen, zijn ze terug, spelen een uitverkochte tour voor hun bewonderende publiek en brengen Back Again... No Matter What uit - een compilatie van hun grootste hits, plus drie nieuwe nummers en een live versie van Ronan's Life Is A Rollercoaster. Hoewel de slechte hilarisch zijn (Love Me For A Reason) of coma-opwekkend (You Needed Me), laten de goede onder Boyzone's 16 opeenvolgende top 5-hits ons nog steeds glimlachen. No Matter What uit 1998, geschreven door Andrew Lloyd-Webber en Jim Steinman voor musical The Woman In White, was een hoogtepunt, vooral omdat Ronan eindelijk iemand anders het hoofdgedeelte liet zingen. Ronans traditionele grom is natuurlijk alomtegenwoordig, vooral in Baby Can I Hold You, een van de vier covers. Als het op nieuwe nummers aankomt, herneemt Love You Anyway het Motown-plezier dat voor het eerst te horen was in Picture of You, maar Can't Stop Thinking About You is een ongemakkelijk electronummer dat helemaal niet bij de band past. Uiteindelijk valt het beste Boyzone-nummer niet te ontkennen - A Different Beat. We zijn hier niet eens een beetje sarcastisch door dit een van onze favoriete popsongs van de jaren negentig te noemen, alleen vanwege zijn extreme willekeur. Ja, om een onbekende reden besloot Boyzone, verveeld door slappe ballads, wat ze misten waren Afrikaanse drums, gezang, vreemde talen, donder, een opzwepende midden-acht, teksten om wereldvrede op te lossen en een trillende piano. Alleen al voor deze vier minuten is alles vergeven. Verbazingwekkend dekt het niet eens. Als je van Boyzone houdt, zul je dit geweldig vinden. Zo niet, dan zul je misschien een beetje verrast zijn door het aantal liedjes dat je graag meezingt. Misschien klinkt Boyzone na acht jaar Westlife als een traktatie. --Talia Kraines Met deze link verlaat je Amazon in een nieuw venster